Zihinsel Yedekleme: Her Şeyi Bulutta Saklıyoruz, Peki Ya Aklımızda?
- Ayşe Kızılay
- 13 Tem
- 1 dakikada okunur
Bugün neredeyse her şey dijital olarak yedeklenebilir:
Fotoğraflar bulutta
Bilgiler Google Drive’da
Hatırlatmalar takvimde
Düşünceler Notion’da
Kodlar Git’te
Sistem konfigürasyonları bile otomatize edilmiş snapshot’larda
Ama peki ya bizim zihinsel yedeklememiz?
Zihnimiz Boşalıyor mu, Düzenleniyor mu?
Sürekli bir kayıt hali içindeyiz. Ancak bu kayıtlar artık belleğimizde değil, bir dosya sisteminde.
Bir bilgiyi ezberlemek yerine, “nerede bulabileceğimizi” biliyoruz. Bu kötü mü? Hayır. Ama düşünme biçimimizi değiştirdiği kesin.
Artık bilgiye sahip olmak değil, bilgiye erişebilmek önemli hale geldi.Peki bu durum, özgün düşünce üretimini nasıl etkiliyor?
BT Dünyasında Yedekleme Neden Bu Kadar Kritik?
Bilişim teknolojilerinde yedekleme; felaket anlarında geri dönüş, operasyonel devamlılık, güvenlik ve veri bütünlüğü demek.
Sunucular çökebilir.
Sistemler hacklenebilir.
Dosyalar bozulabilir.
Ama bir yedek varsa, her şey geri alınabilir.
Peki kurumlar sistemlerini yedeklemeye bu kadar önem verirken, çalışanların zihinsel yedeklerini önemsiyor mu?
Yani:
Bilgi transferi
Dokümantasyon
Kurumsal hafıza oluşturma
Tecrübe aktarımı
Bu da bir çeşit dijital yedekleme değil midir?
Düşünsel Yedekleme Almazsak Ne Olur?
Tüm ekip “kritik kişi”ye bağlıysa, sistem kadar tehlikeli olur.
Bir gün biri ayrıldığında sadece masa boşalmaz. Bilgi, bağlam, hafıza ve ilişki ağı da onunla birlikte kaybolur.
O yüzden zihinsel yedekleme de en az dijital yedekleme kadar kritik.
Hafıza mı, Hafıza Kartı mı?
Çocuklar ezberlemiyor, çünkü arama motorları var. Yetişkinler düşünmek yerine not alıyor, çünkü hatırlama zahmetli. Çalışanlar sistem kurmuyor, çünkü kişi odaklı çözümlerle ilerleniyor.
Teknoloji düşünmeyi devralmamalı, kolaylaştırmalı. Hafızamızı değil, yükümüzü azaltmalı.
Son Söz:
Yedek alınmayan her şey, kaybolmaya mahkumdur ve bu sadece dosyalar için değil, fikirler, hafızalar ve değerli deneyimler için de geçerli.
Yorumlar